Aniukowe Pisadło

Z okazji Wszystkich Świętych do kościoła nie idziemy, zresztą tylko z niewielu okazji chodzimy, a i to chyba się zmieni w świetle ostatnich doniesień prasowych. Na cmentarz niemiecki też dzieci nie zabieram – tutaj mógłby pogrzebać jakiś psycholog i pewnie by się czegoś dogrzebał, ale na potrzebę chwili powiem tyle, że nie czuję się emocjonalnie związana i tyle…

Jednak święto Wszystkich Świętych znaczy bardzo wiele dla wielu z nas…dla mnie również. Towarzyszy mi cały wachlarz emocji, od głębokiej tęsknoty do jakiegoś nadludzkiego spokoju i duchowej harmonii współistniejącej z wieczornymi rozpalonymi cmentarzami. Nie chciałabym żeby moje dzieci kojarzyły pierwszy dzień listopada z pohalloweenową konsumpcją słodyczy. Zorganizowałam więc wyjątkowe spotkanie rodzinne i zapytałam z kim, ze zmarłych członków rodziny chcieliby się spotkać, o co zapytaliby, co by im pokazali, o czym mogliby porozmawiać…

Na pierwszy ogień poszli dziadek John i pradziadek Janek, który był kołodziejem. Jasiek gloryfikuje dziadka Janka i uważa chyba, że to on wymyślił koło. Chciałby zapytać jak się robi koła i czy dziadek bardzo się bał kiedy uciekał z pociągu wiozącego go do obozu koncentracyjnego. No i czy mógłby opowiedzieć tę historię o dziewczynce, którą porwała czarownica, bo mama nie pamięta końca. Dziadka Johna – wynalazcę zasypaliby pytaniami o wszystkie rzeczy, które wymyślił i które do dziś służą nam wszystkim. Zapytaliby też jakim małym chłopcem była tata i czy dobrze się uczył!

Jako trzeci pojawił się dziadek Gienek – mój tata! Mówię o nim niewiele…nie byłam jeszcze na terapii…więc ze strzępków rozmów i moich mimochodnych wspomnień tak opowiadały o moim tacie… „zabralibyśmy go do bazy i pokazalibyśmy wszystko takie amerykańskie, lubiłby chipsy amerykańskie i może pozwoliłabyś nam jeść je z nim, zabralibyśmy go do szkoły, nic by nie zrozumiał, podobałby mu się nasz balkon i widoki, zabralibyśmy go w góry, ciekawe czy doszedłby na Kramer? Palił papierosy, pewnie nie dałby rady wejść tak wysoko…tata by mu pomógł…”

Rozwalili mnie totalnie. Ryczałam w łazience przez godzinę…

Tacy właśnie są ci moi sekularni humaniści…