Niemieckie resztki…

sztuka w spożywczaku

Jeśli raz spacerowało się po niemieckich górach, już zawsze oczekiwać się będzie piwa i Kaesespaetzli pod koniec wędrówki. Jeśli stałaś w niemieckiej kolejce, nie będziesz uważała ryrania torbą, ręką, czy inną częścią ciała po tyłku za próbę gwałtu. Wiesz też, że frische Luft walące z otwartego okna po zatokach jest nieocenione nawet podczas najtęższych mrozów i ręka ci zadrży zanim wyrzucisz plastikową butelkę do zwykłego kosza na śmieci. Jest jeszcze jedna krztyna niemieckości, który we mnie została, uległa zwapnieniu, obrosła w mech i nie przyuważyłam.

Naszym ulubionym spożywczakiem w uesa jest Trader Joe’s. Jest wizualnie oku miły, ma mnóstwo produktów ekologicznych, wegańskich, lokalnych i w dobrej cenie. Ma miłą obsługę, w większości ręcznie napisane (i ozdobione) metki i najtańsze jakie widziałam w Stanach kwiaty, które nie więdną po dwóch dniach. A kwiaty to podstawa, bo długo miałam florystyczną depresję, po tym jak w Aldi kwiaty kosztowały 1.99, a tu pół wypłaty plus podatek. A i jeszcze właścicielem Trader Joe’s jest Aldi właśnie. Wprawdzie Nord, a ja z Sued jestem, ale chrzanić ex lokalny patriotyzm, nabijam niemieckiej rodzinie Albrecht kieszeń i jest git.

Przy kasach trochę inaczej. Podaje się wózek z zakupami pani kasjerce, ona sama wykłada, zwinnie skanuje i odkłada na bok do pakowania. Pakuję sobie sama. W śliczne, ekologiczne torby, w pandy, nenufary Moneta i w siatkę ku czci Krystyny – słynnej foki z helskiego fokarium. Jestem super zorganizowana. Ciężkie mleka migdałowe, wody różane i ziemniaki z wolnego wybiegu rozkładam na spód pięciu różnych toreb. Następnie ryż różnego koloru skóry i ziarna, których nazw nie potrafię wymówić. Rozdzielam sojowe kiełbaski, sery z mleka z nerkowców, anty-mięso z pierwszego tłoczenia i sałatkę jajeczną z bobu z dodatkiem liścia jemioły. Stresuje mnie trochę prędkość odkładania przez kasjerkę produktów, więc i ja przyśpieszam. I hops lokalne, nadgniłe już nieco pomidory lądują szybciutko na kolbach kukurydzy z pola za miedzą, późne truskawki niepryskane, śliwkopodobne i chleb z mąki niebielonej z ziarnami typu „ancient”. Na finiszu podkręcam tempo i chipsy z siemienia lnianego lądują na wierzchu torby i wręcz wyrywam pani z ręki zeskanowane wiechcie pietruszki i kolendry. I gotowe. Mogę zapłacić. Pani wielkimi oczyskami na mnie patrzy. A w Niemczech to się czasem nie mieszkało? – pyta. Ano mieszkało się, a co? To pewnie długo, bo jest tu jeszcze kilku klientów z Niemiec i oni wszyscy tak szybko pakują, ale pani jest najszybsza. Prawie mnie pani wyprzedziła. Co oni wam w tym kraju robią?

Nic nie robią. Patrzą groźnie, czasami stukają długimi paznokciami o ladę, czasami przesuwają zakupy na koniec, koniuszek lady. A nuż coś spadnie i nauczka będzie żeby następnym razem się śpieszyć. Moim niedoścignionym wzorem są mistrzynie pakowania, które podczas ładowania do toreb odwijają ogórki z folii, wyjmują wafelki z torebek, marchewki z woreczków, mleko do szklanych butelek przelewają i wywalają makulaturę do kosza w sklepie. Do tego mi jeszcze daleko…

14 myśli w temacie “Niemieckie resztki…

  1. Viola 8 sierpnia, 2017 / 5:43 am

    Ale Ty tak sama z siebie rwiesz sie do pakowania? Na poczatku czulam sie zazenowana ze ktos mi zakupy pakuje i pakowalam sobie sama. A potem przestalam, nawet nie wiem kiedy.
    TJ’s to chyba ulubiony sklep wieszkosci obcokrajowcow. Z kwiatkami to racja, maja ladne roze i tez maja fajne kartki okolicznosciowe. Z czasem jednak coraz rzadziej robimy tam zakupy- gora raz w miesiacu.
    A probowalas ich herbaty: irish tea albo ziolona jasminowa. A widzisz jakas zasadnicza roznice pomiedzy aldi w Niemczech a tutaj?

    • aniukowepisadlo 9 sierpnia, 2017 / 7:13 pm

      No właśnie, jak mi się uda to się wyrywam do pakowania. Głupio mi, po prostu jak stoję a często starsze ode mnie osoby pakują! Ale czasem nie jestem wystarczająco szybka :-). Herbat nie próbowałam, bo mam ulubiony sklep z herbatami w mieście, ale spróbuję! Nie wiem, czy Aldi wszędzie w Stanach wygląda tak samo, ale u nas wygląda beznadziejnie. Nie ma tam nic szczególnego, bałagan jakiś, dziadostwo…

    • aniukowepisadlo 9 sierpnia, 2017 / 7:00 pm

      No to już… Kumbhakasana, następnie pies z głową w dół, Uttanasana, Tadasana i stoisz :-)!

  2. Edyta Tkacz 10 sierpnia, 2017 / 1:15 pm

    Właściwie to nie mam nic więcej do powiedzenia jak tylko: hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha itd.itp. 🙂

  3. kapelusznik68 10 sierpnia, 2017 / 3:00 pm

    Czyli to nie koniecznie wada genetyczna, ale można też niemca nabyć przez zasiedzenie.

    • aniukowepisadlo 11 sierpnia, 2017 / 4:29 pm

      Aż się boję jakiego rodzaju niemca nabyłam przez zasiedzenie a świadoma jeszcze nie jestem!

      • Anonim 13 sierpnia, 2017 / 11:14 am

        😀

      • aniukowepisadlo 13 sierpnia, 2017 / 9:51 pm

        Bardzo dziękuję za uśmiech :-)…

      • kapelusznik68 14 sierpnia, 2017 / 10:31 am

        Ten anonim to ja, nie zauważyłam, że się nie zalogowałam. Ale sama dopiero jak przeczytałam to zauważyłam, że zabrzmiało to jak choroba nabyta. Obśmiałam się z siebie i Twojego komentarza.

      • aniukowepisadlo 14 sierpnia, 2017 / 12:58 pm

        To dobrze, bo choć nie mam nic przeciwko anonimowym uśmiechom, wolę z imieniem :-)…Dziękuję Kapeluszniku!

  4. Viola 12 sierpnia, 2017 / 3:21 pm

    Hehhehe, az sie boje jak pomysle jak nabedziesz amerykanina przez zasiedzenie. Taka wypadkowa niemiec, amerykanin i polak….

    • aniukowepisadlo 13 sierpnia, 2017 / 9:49 pm

      Viola, ja to bym chciała nabyć amerykańskie poczucie własnej wartości i takie podejścia „I CAN” Posiedzę jeszcze trochę, może coś przejdzie.

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s